Nieprzekraczalna granica - recenzja

Nieprzekraczalna granica - recenzja

Tytuł: Nieprzekraczalna granica
Autor: Colleen Hoover
Liczba stron: 304
Tłumaczenie: Jarosław Mikos
Wydawnictwo: WAB

Kolejna, po Pułapka uczuć, część trylogii opowiadającej o miłosnych perypetiach Layken Cohen i Willa Coopera.

Layken i Willa łączy więcej niż typowe młode pary. Mają za sobą podobne doświadczenia, podobne potrzeby. Oboje stracili rodziców i muszą poradzić sobie z wychowaniem młodszego rodzeństwa, zbyt wcześnie osieroconego.

Wygląda na to, że są dla siebie stworzeni. Ich związek rozpada się jednak w momencie, gdy na drodze Willa pojawia się Vaughn, jego dawna miłość. Chłopak utrzymuje z nią kontakt, mimo że wie, iż Layken może mu nie wybaczyć kłamstw.

Czasami dwoje ludzi musi się rozstać, by zdać sobie sprawę z tego, jak bardzo siebie potrzebują. Czy Willowi uda się naprawić to, co zniszczył, zanim rozstaną się z Layken na zawsze i już nigdy więcej nie zobaczą? 

Fabuła

W porównaniu do "Pułapki uczuć", wydaje mi się, że ta jest mocno naciągana. Uwielbiam romans, ale niestety rozczarowała mnie ta książka. Problemy, z którymi się borykali wydawały mi się być małe, a wyidealizowane zachowanie Willa w stosunku do Layken było wręcz przytłaczające. 

Wielkim plusem są niespodziewane zwroty akcji. Przewidujemy co się stanie, gdyż wydaje nam się być to oczywiste, ale po drodze czeka nas dużo niespodzianek.

3/5

Bohaterowie

Tak jak pisałam w fabule postać Willa była zbyt przesłodzona. Budziła we mnie wiele emocji, niestety w większości negatywnych. Z jednej strony mówi o rodzicielstwie, ale z drugiej zachowuje się jak dziecko. Zmieniłam zdanie co do Lake. Umiała postawić na swoim i nie wracała za 5 minut bo poczuła się winna. Jednym z nowych bohaterów była Kiersten - cudowna, mała dziewczynka! Zdecydowanie najbardziej ją polubiłam ze wszystkich! Przemądrzała, ale jaka słodka *-*

3/5

Oprawa graficzna
Okładka niestety, kompletnie mi się nie podoba. Nie chodzi mi już nawet o kolorystykę. Dziewczyna na zdjęciu wygląda intrygująco, została bardzo ładnie uchwycona. Ale gdy patrze na tego chłopaka... Jest to przykre, ale według mnie psuje on całą okładkę. Jego wyraz twarzy i sam chłopak nie wyglądają ciekawie... Kolor pomarańczowy jest średnio dobrany. Za dużo go po prostu i brakuje mi tu kontrastu :)
4/5

Styl autorki

Książka jest napisana swobodnym stylem. Twórczość Colleen Hoover czyta się szybko i przyjemnie. 
Jednak mam do niego kilka zarzutów.. Przede wszystkim: autorka chciała za dużo sytuacji umieścić w tak krótki okres czasu jakim jest 31 grudnia a 2 marca. Wszystko bardzo odbiega od rzeczywistości. 
4/5

Wynik
14/20
Nie ukrywam, że spodziewałam się czegoś więcej po "Pułapce uczuć".
Do napisania!
~Martyna