,,Dwór cierni i róż" - recenzja

,,Dwór cierni i róż" - recenzja
Autorka: Sarah J. Maas
Tytuł oryginału: A Court of Thorns and Roses
Wydawnictwo: Uroboros
Tłumaczenie: Jakub Radzimiński
Liczba stron: 524

Dziewiętnastoletnia Feyre jest łowczynią – musi polować, by wykarmić i utrzymać rodzinę. Podczas srogiej zimy zapuszcza się w poszukiwaniu zwierzyny coraz dalej, w pobliże muru, który oddziela ludzkie ziemie od Prythian – krainy zamieszkanej przez czarodziejskie istoty. To rasa obdarzonych magią i śmiertelnie niebezpiecznych stworzeń, która przed wiekami panowała nad światem.
Kiedy podczas polowania Feyre zabija ogromnego wilka, nie wie, że tak naprawdę strzela do faerie. Wkrótce w drzwiach jej chaty staje pochodzący z Wysokiego Rodu Tamlin, w postaci złowrogiej bestii, żądając zadośćuczynienia za ten czyn. Feyre musi wybrać – albo zginie w nierównej walce, albo uda się razem z Tamlinem do Prythian i spędzi tam resztę swoich dni.
Pozornie dzieli ich wszystko – wiek, pochodzenie, ale przede wszystkim nienawiść, która przez wieki narosła między ich rasami. Jednak tak naprawdę są do siebie podobni o wiele bardziej, niż im się wydaje. Czy Feyre będzie w stanie pokonać swój strach i uprzedzenia?


Fabuła
Co tu dużo mówić. ,,Dwór cierni i róż" jest świetna książką. Historia wciąga nas już od pierwszych stron. Sarah J. Maas wykreowała niezwykle dopracowany świat podzielony na królestwa fae i ludzi. Już po kilku rozdziałach byłam dosłownie zatopiona w historii Feyry i ani myślałam z niej wychodzić. Akcja posuwa się stopniowo. Ze strony na stronę jest coraz szybsza, a to co dzieje się pod koniec jest po prostu niewiarygodne (w dobrym tego słowa znaczeniu...) Na początku pewne elementy były dla mnie niezrozumiałe. Na szczęście wszystko było stopniowo wyjaśniane. W trakcie czytania tak naprawdę zapomniałam, że książka oparta jest na Pięknej i Bestii. Dzięki temu rozmaite zwroty akcji były bardziej zaskakujące, choć jestem pewna, że nawet gdybym miała to na uwadze punkt kulminacyjny byłby tak samo szokujący ;)
5/5

Bohaterowie 
Każdy z bohaterów tej powieści wyróżnia się swoim charakterem i indywidualizmem. Każdy ma w sobie coś co mnie do niego przyciąga lub odpycha, własną osobowość, którą tak dobrze wykreowała pani Maas. Jedynie Feyra minimalnie irytowała swoim od czasu do czasu nieprzemyślanym zachowaniem. W Tamlinie zakochałam się od pierwszego (no dobra, może drugiego) wejrzenia, lecz to Rhysand skradł moje serce bezpowrotnie. Jego nonszalancja i sposób bycia sprawił ze na jego wzmiankę cieszyłam się jak głupia. Oczywiście nie było tak od pierwszego spotkania, ale później oczarowywał już tylko coraz bardziej.
5/5

Styl autorki
Pani Maas pisanie przychodzi od ręki. Czuć to w tej powieści. Nie ma tu momentów gorszych, naciąganych, nudnych. Nawet siedzenie w pokoju może zamienić na ciekawą czynność. Język użyty w ACOTARze jest prosty i lekki. Każdy dialog jest przemyślany i dopracowany. Każdy opis niebywale plastyczny i działający na wyobraźnie. Autorka świetnie buduje napięcie i potrafi zostawić czytelnika z rozdziwaioną buzią nie potrafiącego przestać czytać w takim momencie! A takich momentów jest od groma...
5/5

Oprawa graficzna
Okładka jest moim zdaniem prześliczna. Bardzo dopracowana i oddająca wnętrze i klimat książki. :)
5/5

Bardzo, bardzo, bardzo polecam! Już dawno nie miałam kaca książkowego, a ta powieść właśnie to wywołała. Po prostu się w niej zakochałam. Z ogromnym zniecierpliwieniem czekam na drugi tom.

Do napisania!